20 oktober 2020
Carita: “Toen Lutgard Het Majin Huis binnenkwam, was ze erg onrustig. Dat ze recent de diagnose kanker had gekregen, was voor haar ingeslagen als een bom. Ze was alles duidelijk nog volop aan het verwerken.”
“Hoewel ze nog niet lang in behandeling was, had Lutgard geen haar meer. Ze droeg een mutsje, maar daar voelde ze zich niet goed bij. Dat ze niet meer kon buitenkomen zonder gezien te worden als iemand met kanker, viel haar enorm zwaar. Via het ziekenhuis had Lutgard gehoord dat ze in Het Majin Huis een pruik kon kopen.”
“We hebben twee formules voor de pruiken. Als een bezoeker een nieuwe pruik wil, komt iemand van de winkel Veerle Haarzorg langs in Het Majin Huis voor een adviesgesprek. Bij Veerle kunnen onze bezoekers een nieuwe pruik kopen aan terugbetalingstarief. Dat kost wel algauw een aardige duit. Wie wat minder financiële draagkracht heeft, kan in Het Majin Huis ook een pruik van Hair in A Box kopen voor vijftig euro. Lutgard wilde graag zo’n exemplaar.”
“Op weg naar onze kast met pruiken, wou ik Lutgard eens rondleiden in Het Majin Huis, maar daar had ze duidelijk nog weinig behoefte aan. Dat kwam nog te vroeg voor haar. Dus haalde ik snel in onze dozen met pruiken boven.”
“Ik vroeg Lutgard of ze een foto bij zich had waarop ik haar kon zien met haar natuurlijke haar. Blijkbaar had ze vroeger lang, blond haar, een beetje zoals Selah Sue. Nadien vroeg ik Lutgard of ze haar mutsje even wilde afdoen, zodat ik haar haarlijn eens kon zien. Sommige mensen hebben een groot voorhoofd, andere een kleiner. Daar hou je best rekening mee als je een pruik aanbiedt. Als je een pruik met een grote bles geeft aan iemand met een klein voorhoofd, kan dat erg confronterend zijn.”
“Eerst liet ik Lutgard een halflange pruik in haar eigen haarkleur passen. Nadien gaf ik haar een heel andere pruik: een grijze, korte. Toen ze die opzette, bleef ze maar in de spiegel kijken. Er gebeurde iets in de ogen van Lutgard en in die van haar man, die achter haar zat te kijken. Lutgard was verrast, omdat ze dat lange blonde haar gewend was. Ze keek naar zichzelf, dan even naar haar man en daarna weer naar de spiegel. Ze paste ook nog een derde pruik, maar koos uiteindelijk die tweede.”
“Toen ik Lutgard vroeg of ze de pruik wilde aanhouden, antwoordde ze meteen: ‘Ja. Die muts steek ik wel in mijn handtas.’ Ineens was ze ook veel geïnteresseerder in de andere activiteiten van Het Majin Huis, alsof er een blok van haar schouders was gevallen. En toen ze zich met haar pruik voorstelde aan enkele andere mensen in Het Majin Huis, zag ik zelfs iets van fierheid in haar blik.”
“Lutgard wandelde Het Majin Huis als een heel andere vrouw buiten. Voor ons is het een kleine moeite om een mooie pruik uit te zoeken, maar voor iemand als Lutgard maakt het een wereld van verschil.”
Om de privacy van onze bezoekster te garanderen, hebben we haar met Lutgard een fictieve naam gegeven.
Klik hier voor alle informatie over de haarzorg en sjaaltjes die Het Majin Huis aanbiedt.
