Blog
“Bij het overlijden van mama maakten die giften aan Het Majin Huis de cirkel mooi rond”
Toen onze bezoeker Julienne eind april overleed, stond op haar rouwbrief de vraag om een gift te doen aan Het Majin Huis. Een halfjaar later legt haar dochter Cathia uit waar dat initiatief vandaan kwam.
Cathia: "In Het Majin Huis kreeg mama het gevoel dat ze echt begrepen werd."
Intens
Cathia: “Het traject van mama was intens. Terwijl ze zelf al in een kankertraject zat, kreeg haar partner ook een kankerdiagnose. Toen het hem niet meer lukte om de trap op te gaan, lieten ze hun appartement in Antwerpen achter. Ze verhuisden naar zee. Vijf dagen later overleed hij. Kort daarna kreeg mama een scheur in haar slokdarm. Toen kwam ze in een assistentiewoning in Wondelgem wonen, vlak bij mij.”
“Mama had alles achtergelaten om dicht bij mij te kunnen zijn. Dus voelde ik me heel verantwoordelijk, zeker toen ik merkte dat ze niet altijd aansluiting vond bij de mensen in de assistentiewoningen rondom haar. Zij was nog een stuk jonger.”
“Het duurde lang eer ik haar eens mee kreeg naar Het Majin Huis. Logisch: ze had op korte tijd veel moeten verwerken. Uiteindelijk kon ik haar dan toch overtuigen om gewoon eens te komen kijken. Dan wist ze tenminste al wat deze plaats te bieden heeft.”
Geruststellend
“We werden hier heel warm ontvangen. We kregen meteen ook een rondleiding. Nadien mochten we een koffie drinken in het onthaal. Daar zaten bezoekers te popelen om aan het ‘Samen Wandelen’ te beginnen. Een van hen begon te vertellen over haar kankertraject. Mama kon meteen inpikken op dat verhaal. Even later ging ze zich aan het bureau direct inschrijven voor een zorgmassage – dat had ik helemaal niet verwacht.”
“Heel snel begon mama heel vaak te komen. Plots had ze weer dingen in haar agenda, dingen om naar uit te kijken. Het was voor haar een verademing om lotgenoten te ontmoeten. Hier kreeg ze het gevoel dat ze echt begrepen werd.”
“Met de tram kon mama zelfstandig naar Het Majin Huis komen. Zo werd dit echt iets van háár. Iets waar ze mij eens niet voor nodig had. Voor mij was het dan weer geruststellend dat ze een plek had waar ze zich zo goed voelde. Zo kon ik haar ziek-zijn ook eens loslaten.”
Houvast
“Terwijl ze in het ziekenhuis almaar slechter nieuws kreeg, bood deze plaats haar houvast. Toen ik haar appartement leegmaakte, vond ik slides van groepssessies die ze hier volgde. Ik zag de notities die ze erbij maakte. Het toonde hoeveel ze aan Het Majin Huis had.”
“Mama wilde graag dat we op haar rouwbrief de mensen zouden vragen om geen bloemen te kopen, maar om een gift aan Het Majin Huis te doen. Dat maakte de cirkel mooi rond. Want dankzij Het Majin Huis bleef mama langer goed.”
Cathia en Julienne. "Dankzij Het Majin Huis bleef mama langer goed."